Muren zijn menselijke constructies die mensen van elkaar scheiden.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa, werd wat er overbleef van het vooroorlogse Duitsland ten westen van de Oder-Neisse-lijn verdeeld in vier bezettingszones (volgens de Overeenkomst van Potsdam), elk gecontroleerd door een van de vier bezettende geallieerde machten: de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de Sovjet-Unie. De hoofdstad Berlijn, als zetel van de Allied Control Council, was op dezelfde manier onderverdeeld in vier sectoren, ondanks de ligging van de stad, die volledig binnen de Sovjetzone lag.

Binnen twee jaar groeide de politieke verdeeldheid tussen de Sovjets en de andere bezettingsmachten. Deze omvatten de weigering van de Sovjets om in te stemmen met wederopbouwplannen om het naoorlogse Duitsland zelfvoorzienend te maken, en met een gedetailleerde boekhouding van industriële installaties, goederen en infrastructuur – waarvan sommige al door de Sovjets waren verwijderd. Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en de Benelux-landen kwamen later bijeen om de niet-Sovjetzones te combineren.

In 1948, tijdens de multinationale bezetting van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog, blokkeerde de Sovjet-Unie de spoorweg-, weg- en kanaaltoegang van de westerse geallieerden tot de delen van Berlijn die onder westerse controle stonden. De Sovjets boden aan de blokkade op te heffen als de westerse geallieerden de nieuw geïntroduceerde Duitse mark uit West-Berlijn zouden terugtrekken. Dit is bekend geworden als de Berlijnse blokkade van 24 juni 1948 tot 12 mei 1949. Het was een van de eerste grote internationale crises van de Koude Oorlog.

De Berlijnse Muur was een bewaakte 155 km lange betonnen barrière die van 1961 tot 1989 West-Berlijn omsingelde en scheidde van Oost-Berlijn en Oost-Duitsland (DDR). De bouw van de Berlijnse Muur is begonnen door de regering van de DDR. Het omvatte wachttorens die langs grote betonnen muren waren geplaatst, vergezeld van een groot gebied (later bekend als de “dodenstrook”) met loopgraven voor voertuigen, spijkerbedden en andere verdedigingswerken. De opening van de muur op 9 november 1989 werd een symbool voor de ineenstorting van het onderdrukkende Sovjet-communisme in de Sovjet-Unie en haar satellietstaten in Oost- en Midden-Europa. De bouwers van de Muur probeerden de groeiende uittocht van mensen uit het oosten naar het westen een halt toe te roepen.

Tijdens het bestaan ​​van de Muur waren er twee opmerkelijke en positieve gebeurtenissen met bezoeken van de Amerikaanse presidenten John F. Kennedy in 1963 en Ronald Reagan in 1987 om getuige te zijn van de muur en er commentaar op te geven.

Een ijzeren gordijn scheidde tijdens de Koude Oorlog het Westblok en de neutrale landen van het Oostblok. De Berlijnse muur werd er een symbool van.

Het Oostblok schilderde de Muur af als bescherming van de bevolking tegen fascistische elementen die samenzweerden om te voorkomen dat de “wil van het volk” een socialistische staat in de DDR opbouwde.

Het stadsbestuur van West-Berlijn noemde het soms de “Wall of Shame”, een term bedacht door burgemeester Willy Brandt in verwijzing naar de beperking van de bewegingsvrijheid door de Muur. Het maakte deel uit van de afzonderlijke en veel langere Binnen-Duitse grens tussen Oost- en West-Duitsland, het symboliseerde fysiek de

Op 13 augustus 1961 waren de Ketu-majeur- en Ketu-subperioden net begonnen. Astrologisch is het zeer passend dat de dubbele periode van Ketu, de planeet van scheiding, was een paar maanden eerder begonnen te werken. Het teken Leeuw valt in het 12e huis, en zijn Moolatrikona-heer, de zon, draagt ​​ook deze invloed.

Na de resolutie van de Cubaanse rakettencrisis in 1962 bezocht de Amerikaanse president John F. Kennedy Berlijn om te protesteren tegen de muur, die de Oost-Duitsers hun vrijheid ontnam om hun familie, vrienden en landgenoten in het westelijke deel van de stad te bezoeken of er te wonen. Kennedy’s toespraak die bekend werd als “Ich bin ein Berliner” (ik ben ook een burger van Berlijn), werd gehouden in het Rathaus Schöneberg op 26 juni 1963.

De toespraak van Ronald Reagan kwam op de hielen van zijn topontmoeting met de Sovjet-premier Michail Gorbatsjov in Reykjavik, IJsland in het voorgaande jaar. Daarin daagde hij de heer Gorbatsjov uit om “deze muur neer te halen”. De toespraak werd gehouden bij de Brandenburger Tor op 12 juni 1987. Wat de zaken hielp was dat in 1985 de heer Gorbatsjov aan de macht was gekomen in de USSR. Hij begon onmiddellijk hervormingen door te voeren, genaamd Perestroika (herstructurering) en Glasnost (transparantie), als weerspiegeling van zijn toewijding om de Sovjet-Unie te veranderen en er een minder repressief en menselijker systeem van te maken. In dat geval verloor hij de controle over de veranderingen die hij ontketende, wat resulteerde in het uiteenvallen van de Sovjet-Unie van 1989 tot 1991, eindigend in de oprichting van de Russische Federatie in december 1991.